Eerder verschenen in Intermediair, 30 mei 2002.

Dit is mijn laatste column voor Intermediair. Na twee en een half jaar en zo’n 60 stukjes, tijd voor wat anders. Niet dat het onderwerp waarvoor men mij destijds gevraagd had -- elke twee weken wat actuele beschouwingen over de nieuwe economie -- zou afgedaan hebben of dat er niets meer te melden zou zijn. Tot op heden ben ik zelfs niet gekomen tot een kritische herbeschouwing van de “bitbelasting”: een onderwerp waarmee ik destijds in 1996 de frontpagina’s van de wereldpers haalde, uiteraard in negatieve zin.

Op het moment van het schrijven van dit stukje zit ik in Nanjing voor een conferentie over de nieuwe economie met onder meer twee Amerikaanse Nobelprijswinnaars economie: in de letterlijke zin een “oude”: Lawrence Klein; en een “nieuwe”: Michael Spence, maar beiden even fervente gelovers in de nieuwe economie. Zoals Spence het formuleerde: “you know the revolution is well underway when nobody talks about it anymore”.

Het is natuurlijk moeilijk hier in China niet onder de indruk te komen van de nieuwe groei- en ontwikkelingsmogelijkheden van de toepassingen van digitale technologie. De consumptieve vraag naar mobiele diensten groeit practisch even hard als de vraag van bedrijven naar snelle communicatie, transparantie in commerciële transacties en efficiëntere bedrijfsvoering. Een goudmijn voor ERP, CRM en al die andere nieuwe economie bedrijfsacronymen. En de netwerkvoordelen in een land met de omvang van China zijn echt gigantisch. China lijkt dan ook op weg de nieuwe economie te worden van de 21ste eeuw.

Wat evenzeer opvalt is hoe die discussie volledig gedomineerd wordt door mijn Amerikaanse en Chinese collega’s: Europese “nieuwe economen”, laat staan Nederlandse, zie je hier niet. In Nederland is de interesse in de nieuwe economie dan ook tanend. Die tanende interesse is deels onderdeel van de brede maatschappelijke aardverschuiving die zich de laatste maanden heeft voorgedaan Ik schat in dat de interesse van de gemiddelde NRC-lezer, toch de krant voor de economie-lezer, sterk verschoven is naar het bredere, politieke terrein, de opiniebijdragen in het bijzonder.

Ergens is het ook een logische weerspiegeling van wat zo scherp uit de verkiezingsuitslag naar voor kwam: economie is niet langer zo’n dominate zorg onder het brede publiek in Nederland. “Nieuwe” zorgen van de burger hebben nu de overhand gekregen: veiligheid, immigratie, gezondheidszorg. In het naar voor brengen van deze zorgen is de indruk gewekt dat dit niet zozeer economische keuzes vereist, zoals meer geld, dan wel politieke en organisatorische. We zullen zien. Voor een magazine als Intermediair, dat het vooral moet hebben van de interesse van zijn lezers, is het belangrijk snel en goed in te spelen op deze trends. Time for a change, vind ik dan ook, ook voor mezelf.

Luc Soete